De komende onomkeerbare apartheid in de samenleving

Het onveilige land

Oproep aan intellectuele drenkelingen

Karel van Wolveren

Heel even werd voor een groot aantal landgenoten een tipje opgelicht van de sluier die verhult dat Nederland is gedegradeerd tot een bananenrepubliek. Dat is een staatsvorm herkenbaar aan de gewoonte van bazen om even gauw een nieuwe wet te maken als een rechter die niet in de pas loopt iets van hun beleid onwettig heeft verklaard.
De uitspraak van de Nederlandse ongehoorzame rechter ging gepaard met een voor goede verstaanders hoorbare zucht van verlichting, door wat men dacht te hebben meegemaakt: een plotselinge stopzetting van iets dat doet denken aan een gigantische wals. Een wals waarmee al een jaar lang een totalitair politiek bestel over het land wordt uitgerold, en die de oneffenheden daarvan platstrijkt. De vastberaden Jeroen Pols had aanvankelijk resultaat bereikt met zijn kort geding tegen de staat aangaande de avondklok. Van meerdere kanten hoor ik dat de reactie van het demissionaire kabinet Rutte (dat nota bene is afgetreden wegens politiek bedrog) nog heel wat meer juristen heeft aangespoord om gewetensvragen te stellen over het lot van Nederland als rechtstaat. Sommige zullen proberen, zo hoor ik, om in dit late stadium te bezien of er nog iets te redden valt. Juristen worden in het algemeen gezien als een subgroep de hoogopgeleiden van intellectueel Nederland. En misschien kan een initiatief van die juridisch hoek iets doen aan de gezapigheid van laatstgenoemd bevolkingsdeel.

Er bestaat een algemene misvatting dat intellectuele meer weten en begrijpen dan niet-intellectuelen. In mijn waarneming is dat zelden het geval. Meestal weten intellectuelen dingen op een andere, meer georganiseerde en veelal bureaucratische manier, zonder ruimte voor spontaniteit.  Ook koesteren intellectuele veelal angstvallig datgene wat ze denken te weten. Ze worden daarom eerder boos dan niet-intellectuele als je hen wijst op vergissingen. Ze zien hun denken als vergelijkbaar met persoonlijk bezit, dat na inspanning tot stand is gekomen. Intellectuelen leven volgens henzelf meer bewust vanuit het verstand, en zijn daar meer mee bezig dan niet-intellectuelen.  Ik denk dat dit waanidee begraven kan worden nu de intellectuelen de recente verandering van Nederland in een dictatuur teneinde een magisch virus onder de knie te krijgen hebben geaccepteerd. Zo hebben zij in recente jaren ook de menselijke uitstoot van CO² als oorzaak van de aanstaande ondergang van onze planeet aangenomen, en het idee dat gender op aanvraag gewisseld kan worden, omarmd. Deze voorbeelden bewijzen dat ze in de eerste plaats bang zijn om hun reputatie en/of baantjes te verliezen als ze zich niet conformeren aan de heersende intellectuele mode. De schijtlaarsgraad is hier hoger dan bij niet-intellectuelen. Een kwijtgeraakt aangeboren menselijk gevoel voor proportie is thans één van de meest opvallende kenmerken van intellectueel Nederland. Men kan heel geagiteerd raken over mensenrechtenmisstanden in bijvoorbeeld China of Rusland, maar de stampende laars van het afgelopen jaar op de mensenrechten in eigen land, lijkt te worden weggezet als genoodzaakt door omstandigheden. In het verweer tegen beslissing over de illegaliteit van de avondklok durfden de machthebbers de omstandigheden te vergelijken met een dijkdoorbraak. Intellectueel Nederland heb ik eerder omschreven als een gekapseisd schip. Maar ik ben alert gebleven op de mogelijkheid van drenkelingen die misschien houvast zoeken en dus kijk ik nog wel eens naar wat schrijvers en denkers op tv te vertellen hebben. Ik wil ook nog graag begrijpen hoe het komt dat ze denken hoe ze denken.

Buitenhof werd lang als het meest serieuze vaste discussieprogramma op tv beschouwd, en op 21 februari keek ik weer eens om te zien of iemand opgemerkt had dat wat de voorzieningenrechter had gezegd over het ontbreken van een voldoende acute noodsituatie, niet zomaar kon worden weggewuifd door de uitleg van reguliere commentatoren, dat de regering een foutje had gemaakt door het beleid middels een verkeerde wet te legitimeren. Er was geen teken dat het verdonkeremanen van buitenproportionaliteit de Buitenhof-deelnemers was opgevallen. Wel leek de eerste vraag van de interviewer beloftes in te houden, waardoor ik bleef kijken: hij wilde weten of de ‘fikse deuk’ in het vertrouwen in het beleid een brug had geslagen naar ‘wantrouwen’. Een rampenwetenschapper mocht meepraten. Meteen bleek duidelijk dat deze specialist van net over de 40, Michel Dückers, nog nooit een echte ramp heeft meegemaakt. Zou dat wel zo zijn geweest, dan zou zijn gevoel voor proportie in opstand zijn gekomen. Want hij zou dan hebben beseft dan een echte ramp op een wezenlijke manier afwijkt van een verzonnen ramp, alleen al door wat mensen doen wanneer zij een ramp beleven. Ook bij deze uitzending, zoals bij alles wat via de NOS tot ons komt, werd het huidige bestaan van een echte ramp niet getwijfeld. De discussies vinden steeds plaats in een surrealistische wereld waarin dat gegeven niet kan worden onderzocht. Je kan het vergelijken met een ballon die met een speldenprik onschadelijk kan worden gemaakt. Er zijn twee spelden die dat kunnen doen in het geval van de ‘coronaramp’: door de vraag te beantwoorden of we te maken hebben met een killervirus dat te vergelijken is met ziekteverwekkers als Ebola of de builenpest, of cholera, en door te kijken naar de voor een breed publiek toegankelijke studies in gerenommeerde medische vakbladen, die aantonen dat de PCR-test niet in staat is om besmettelijkheid van Covid-19, of wat dan ook, aan te tonen. Geen van de deelnemers aan het Buitenhofgesprek wilde ook maar een millimeter in die richting denken. Verder mocht een hoogleraar sociale psychologie meepraten. Hij maakte weliswaar gewag van de lichtzinnigheid van onze regering, maar zijn oplossing om een radicalisering zoals complotdenken (het begin van “vreselijke dingen die we niet willen”) te voorkomen, is dat onze besluitvoerders meer aandacht moeten besteden aan wat de gedragswetenschappers ons leren. Je hoort wel meer over die sociale wetenschappers die zicht bij het OMT zouden moeten aansluiten. De ‘Denker des Vaderlands’, die ook aanzat, mag toch wel een vertegenwoordiger intellectueel Nederland worden genoemd. Daan Roovers is voormalig redacteur van Filosofie Magazine en docent publieksfilosofie op de UvA, zij staat erom bekend dat zij het nadenken over wat van publiek belang is wil stimuleren. Zij was inderdaad de meest bedachtzame van de Buitenhofgasten. Ze wil kritische stemmen toestaan. En zij vindt dat de overheid even een boekje van Kahneman moet lezen, een psycholoog die uitlegt hoe onze hersens ons kunnen bedriegen. Dus weer dezelfde denkvlucht naar gevestigde ‘wetenschappen’ over menselijk gedrag. Verwacht er niet veel van. Zeker niet als gids om ons te doen begrijpen wat de wereld momenteel meemaakt. Wat de sociale wetenschappen gemeen hebben is dat hun manieren van kijken naar de wereld geen, of zeer onvoldoende, rekening houden met macht – hoe macht tot stand komt, hoe het werkt en vooral ook hoe het corrumpeert. Ik wil deze gelegenheid aangrijpen om de precies een jaar geleden overleden socioloog Joop Goudsblom te memoreren. Een grootheid in Nederland. Hij was een loyale en bijzondere vriend, en een zeldzame collega die dit  mankement van sociologie begreep. De Buitenhofdeelnemers leken geen benul te hebben van de machtsgreep die we meemaken. De vleesgeworden intellectuele onnozelheid, Bas Heijne, mocht reclame maken voor zijn jongste boek, ‘Leugen & Waarheid’. Daarin probeert hij uit te vissen waarom de liberaal-democratische wereld van nu met heftige aanvallen te maken heeft, zoals van complottheorieën, elitehaat, en van wantrouwen in de politiek, de wetenschap en de instituties. Ja, hoe zou dat nou komen?  Aan de Buitenhoftafel wijdde hij erover uit: ”Als je het gevoel hebt dat de ander je bedriegt, dan ga je overal iets achter zoeken. Je begint met twijfel over het nut van mondkapjes en uiteindelijk denk je dat.. Bill Gates een chip in je hoofd wil planten om je te besturen.” Geen moment lijkt Heijne te beseffen dat de hem via de reguliere media aangereikte feiten en de heersende macht elkaar in stand houden. Hij lijkt geen bronnen te raadplegen die hem in staat zouden stellen om zelfstandig te denken, los van het voorgeschreven verhaal. Schamper doen over Bill Gates en over de grote macht die deze zou hebben, is een gewoonte geworden van de intellectuele goegemeente. Ik hoor vaak dat het niet mogelijk is dat één persoon zoveel macht heeft kunnen vergaren. Het is ook niet makkelijk te geloven. Maar het is wel een feit dat Gates praktisch overal bij betrokken is wanneer je de zogenaamde duurzame ontwikkelingsdoelstellingen van de Grote Herstart gaat bekijken. Verderop in dit nummer kunt u daar meer over lezen. Gates is een veroveraar. Hij heeft een positie bij de WHO bemachtigd waarbij hij zich mag gedragen als een dominante soevereine staat. Die ideeën om chips of een soort elektronische tatoeëring in het menselijk lichaam aan te brengen zijn van hemzelf. Heijne herhaalde het vaak gehoorde argument dat diegenen die niet in de pandemie geloven, er een ‘eigen waarheid’ op nahouden, “allemaal hun eigen verhaal waar je in kan wonen.” Als iemand die veel te maken heeft met het voorgeschreven verhaal afwijkende gedachten, wil ik hem wijzen op een grove denkfout. Al die mensen houden er geen verzameling van verschillende eigen verhalen op na. Zij ‘wonen’ in het verhaal van tienduizenden medisch specialisten, van mensen die de doelstelling van het World Economic Forum doorlichten, en de geschiedenis van de schijnpandemie grondig hebben bestudeerd. Door hun huiswerk te maken zijn alle vrijwel hetzelfde verhaal gaan begrijpen, enkele variaties daargelaten. Het nieuws begint door te sijpelen via uitspraken van Europese machthebbers dat we met een endemische ramp te maken hebben. We zitten er aan vast, aan ‘het virus’. Voorgoed. We zullen er mee moeten leren leven. Nu gaan misschien ook intellectuelen beseffen dat dit de bedoeling was en is, en dat dus het gewone griepseizoen is gepromoveerd tot een permanente bioveiligheidsnoodsituatie, met straks in wezen verplichte jaarlijkse injecties als we ons nog willen begeven in de openbare ruimtes.

Hier doe ik dan een oproep aan de schrijvers die zich tot nu toe afzijdig hebben gehouden, maar die hun twijfels over wat ik hierboven heb beschreven, kunnen overwinnen. U zult toch intussen al wel hebben begrepen dat geen van de maatregelen waarmee we op bevel moeten leren leven, ook maar iets van doen hebben met volksgezondheid, of met onze persoonlijke gezondheid. Waarom er dan mee doorgaan? Uw stem verheffen is broodnodig geworden. Het gaat om het behoud van een manier van leven en van een beschaving die moedwillig wordt verwoest door krankzinnige ‘hervormers’.

Kijk eens naar de video waarin de minister van vaccinbevordering, Hugo de Jonge, die op de stoel is gaan zitten van de minister van volksgezondheid, in paniek raakt wanneer volksvertegenwoordiger Wybren van Haga geheel voor de hand liggende en legitieme vragen stelt over de onmiskenbare gevallen van mensen die sterven, onmiddellijk na de injecties. De Jonge, duidelijk in paniek, onderbreekt Haga verschillende malen met hysterische uitlatingen als “dit kan niet”, “nepnieuws”, en “we zitten midden in een pandemie”, zonder dat de voorzitter ingrijpt. Is hier niet iets heel bijzonders aan de hand? Is het niet tijd voor u, intellectueel Nederland, om de echte werkelijkheid weer onder ogen te zien? Die werkelijkheid verdwijnt niet als men de ogen ervan afwendt. De echte werkelijkheid waarin wij leven is er één waarin strenge, maar willekeurige en tegenstrijdige verordeningen worden gehandhaafd voor geen ander doel dan een circusvertoning van gehoorzaamheid. De echte werkelijkheid is er een waarin oppassende burgers boetes krijgen voor het normaalste gedrag in het dagelijkse leven. Is het niet tijd dat de schrijvers van Nederland gaan beseffen dat zij door hun gebrek aan verzet onze huidige dictatuur bevorderen. ■

Wilt u meer lezen? Neem een abonnement op Gezond Verstand. Of koop een los exemplaar.
Website: https://gezondverstand.eu/

Vernietiging en wederopbouw

Karel van Wolveren

Wanneer voor een beleid in het geval van een ramp speciale kennis, ervaring, en bijzondere inzichten nodig zijn, dan kunnen die meestal vanuit alle hoeken van de wereld worden aangereikt. Dat gebeurt in de ‘openbare ruimte’ van de mensheid, liefst via de dagelijkse media. Dat begon ook te gebeuren op het internet bij de ramp die we covid-19 noemen. Artsen, microbiologen en neurologen in verschillende continenten kwamen samen met verplegend personeel en beambten met ervaring op het gebied van massa-infecties, met adviezen , tips, suggesties en onderbelichte kennis om medische besluitvoerders te helpen, te waarschuwen tegen misvattingen en te vertellen wat wel en niet werkte. Deze spontane uiting van aanbevelingen had veel levens kunnen sparen, maar al gauw bleek dat het niet welkom was. Gevestigde instellingen op het gebied van infectieziekten en volksgezondheid leken er niet alleen ongevoelig voor te zijn, het werd zelfs hardhandig tegengehouden. Dit werd in de ogen van serieuze onderzoekers wel al te gortig toen berichten over een succesvolle medicatie tegen corona in diverse delen van de wereld niet in de gevestigde media terecht kwamen, of – als dat wel gebeurde – steevast belachelijk werden gemaakt. Tenslotte werd het hoopgevende medicijn op niet mis te verstande wijze uit de alternatieve internetmedia weggeconcurreerd. 

Een stoomwals leek uit alle macht kennis, ervaringen, tips en waarschuwingen die tegen een voorgeschreven werkelijkheid ingingen, te willen verpletteren. De blinde reguliere media zijn zo lang en zo intensief spottend omgegaan met iedere uitleg die afweek van de overheid-plus-media-‘werkelijkheid’, dat zelfs veel van degenen die gewend waaren mee te gaan in de duiding van ‘complotdenken’, nu toch achterdocht kregen, en begonnen te begrijpen dat we in een uitzonderlijke situatie van bedrog waren terechtgekomen. Toen in de lente van vorig jaar vrijwel alle regeringshoofden van Europa en Amerikaanse functionarssen niet anders konden roepen dan ‘vaccin’ als hen naar het ‘hoe lang nog?’ werd gevraagd, werd wel duidelijk dat we te maken hadden met een gefabriceerde pandemie waarmee de farmaceutische industrie miljarden zou gaan opstrijken. En toen multimiljardairs en toplieden van supranationale organisaties het gingen hebben over een Grote Herstart, konden we gaan begrijpen dat er nog veel meer, nog veel ijzingwekkenders achter zat.

Bij meer mensen is nu een licht opgegaan. We hebben een minister-president die erop staat dat testen en vaccinaties doorgang vinden, maar ook zegt dat hij het zelf niet heeft laten doen, omdat het geen zin heeft om je te laten testen als je niet ziek bent. Inmiddels zijn de vele rapporten over het feit dat de PCR-test geen werkelijke besmetting met Covid-19 kan constateren, doorgedrongen bij een breder publiek. Het wordt ook steeds moeilijker om te geloven dat de zgn. Britse variant een avondklok rechtvaardigt, evenals het dichthouden van winkel en cafés. De bassischolen gaan weliswaar weer open, maar niet zonder door ambtenaren verzonnen onzinnige maatregeltjes, zoals een hele klas tot quarantaine dwingen wanneer een leerling zogenaamd besmet wordt aangetroffen. De kinderen die dan thuis moeten blijven worden gemaand om vooral geen huisgenoten te gaan knuffelen. De ambtenaar die deze vorm van kindermishandeling heeft bedacht zal het niet zo zien, maar hij verdient het wel om opgesloten te worden. Het gebeurt allemaal simpelweg omdat de overheid het kan blijven doen, zo lang niet ongeveer een derde van de bevolking de schroom heeft overwonnen om te zeggen dat het nu genoeg is geweest. Zodra dat gebeurt gaat de horeca open, gaan winkeliers weer verkopen, en hebben we het oude, hoewel ernstig gehavende, normaal terug.

De overheid heeft, met verwijzing naar ambtenaren in het RIVM en OMT, onze vrijheden kunnen inperken vanwege een merkwaardig algemeen aanvaard vertrouwen in computerprogramma’s die steeds opnieuw de toekomst voorspellen. De computermodellen bepalen via variabelen of er al of niet 20 personen naar een begrafenissen mogen komen, en of we met meer of minder dan drie mensen naast onze permanente huisgenoten, binnen mogen zitten. Het hele technocratische stelsel dat dit soort dingen aanricht, is besmet, zoals we in eerder nummers van Gezond Verstand konden aantonen. Hier spelen belangen die verstrengeld zijn met de belangen van hen die aan de schijnpandemie veel geld verdienen: big farma, miljardairs, financiële opperheren en demente maatschappijhervormers. Dat is de enige reden waarom de overheid blijft aankomen met flauwekul over de Britse variant, de gevaren van de derde golf, en nu ook de gevragen van ijspret wanneer boa’s de controle over de ijspretinfecties  zouden kunnen gaan verliezen (de anderhalve meter is vooral bij beginnende schaatsters moelijk te handhaven). Het is goed te merken dat steeds meer mensen die aanvankelijk met gehoorzaamheidskapjes opliepen, dit nu echt niet meer serieus nemen en dat, met de avondklok erbij, bij velen een verzadigingspunt is bereikt.

Natuurlijk zou een bezem moeten worden gehaald door de instellingen van functionarissen met belangenverstrengelingen. Wat te denken van een minister van farmapromotie die op de stoel zit van de minister van volksgezondheid,  en die zegt dat vaccinaties nu eenmaal bijwerkingen hebben, en dus levensgevaarlijk kunnen zijn, maar die er niet aan toevoegt dat het niet nodig is om je te laten inspuiten met een substantie vermeend virus dat geen gevaar voor je vormt, en waarschijnlijk geen bescherming biedt tegen de mutatie die al heeft plaatsgevonden, een zogenaamde bescherming tegen iets op het vlak van griepvirussen, dat altijd al een bijster gering gevaar voor je is geweest. Natuurlijk zou een bezem moeten worden gehaald door een overheid die de volksgezondheid en de algemene maatschappelijke gezondheid van Nederland op het spel heeft gezet ten voordele van….ja, van wat? Het blijft mij onduidelijk of de premier en de rest van de cabal voldoende door hebben wat het karretje is waarvoor ze zijn gespannen.

Wilt u meer lezen? Neem een abonnement op Gezond Verstand. Of koop een los exemplaar.
Website:
https://gezondverstand.eu/  

Werkelijkheidsbeleving en het Ministerie van Waarheid

Karel van Wolveren

De beroving van onze vanzelfsprekende vrijheden, het ondersteboven keren van ons dagelijkse leven en de verandering van Nederland in een dictatuur zijn veroorzaakt door machtsverschuivingen. Eén van de meest opmerkelijke aspecten van dit onheil dat hoe groot ze ook waren, die verschuivingen nauwelijks door het algemene publiek zijn opgemerkt. Ze kwamen met te veel tegelijk, en gebeurde allemaal heel vlug. Maar het tersluikse ervan was vooral het gevolg van een grote machtsverschuiving in de wereld van de nieuwsmedia – een verschuiving die zover ging dat kranten, opiniebladen, tv-nieuws en achtergrond-nieuws-programma’s het tegengestelde zijn gaan doen van wat in niet-autocratische landen altijd hun oorspronkelijke doelstelling is geweest. Georganiseerde serieuze journalistiek veranderen in het laat 20^e -eeuwse kapitalisme van kennisbron in koopwaar, toen uitgeverijen van de gedrukte pers en omroepbedrijven werden opgeslokt door een handjevol zakenconglomeraten.  De gewoontes en het verantwoordelijkheidsgevoel van deze nieuwe bazen waren op  generlei wijze verbonden met journalistieke tradities. Nieuwsverspreiding werd verpolitiekt. Berichtgeving en uitleg over ontwikkelingen in de wereld gingen een toenemende propagandafunctie vervullen ten behoeve van politieke en financiële belangen. Over hachelijke onderwerpen kwam vervolgens een eenvormige officiële uitleg in zwang die zich, een stapje verder, kon vestigen als een ‘voorgeschreven’ verhaal. Voorgeschreven, omdat een afwijkende uitleg kon worden bestraft, en vaak wérd bestraft, met verlies van goede reputatie en zelfs levensonderhoud. Dit voltrok zich gaande weg en werd daardoor niet als schokkend ervaren. 

Wouter Wolters
Officiële verhalen hebben altijd bestaan, waarschijnlijk overal.  Iedereen wist wel dat democratie volgens de leerboekjes niet echt overeenkwam met de realiteit. Maar er waren grenzen aan de toegestane fictie. De officiële werkelijkheid die werd verhaald mocht niet te veel afwijken van de dagelijks waargenomen werkelijkheid, en de media werden zeker na de Tweede Wereldoorlog in het ‘vrije westen’ geacht al te grote leugens van overheden aan de kaak te stellen. Bijna meteen na de laatste eeuwwisseling is echter een nieuwe categorie van nieuwsvoorziening ontstaan:  het volstrekt verboden terrein. Daarbij gaat het om onwaarheden zo kolossaal, en voor een overheid of machtige belangengroep zo potentieel noodlottig, dat het benoemen ervan kan worden vergeleken met een hoogspanningsdraad die, wanneer aangeraakt, vrijwel zeker het einde van je carrière als journalist voor de gevestigde media betekent. De ware toedracht van de ‘terroristisch’ aanvallen die plaatsvonden op 11 september 2001, en die door Amerikanen als een een van de grootste misdaden in hun geschiedenis wordt beschouwd, werd een mijlpaal in de tijdens eigen leven ontplooide geschiedenis. Het wordt buiten kringen van zgn. truthers niet in het openbaar besproken. Doorbreek je dat taboe, dan krijg je ogenblikkelijk het etiket “complotdenker” opgeplakt. Omdat het moeilijk is gebleken daar ooit vanaf te komen, vervult dat serieuze leden van de maatschappij met angst. Zij gaan dit angstvallig uit de weg. De term complotdenker is een wapen geworden waarmee regeringen en de machtigste belangengroepen hun verdraaiingen van werkelijkheid kunnen afschermen tegen kritische analyses.

Dat is niet altijd zo geweest. Hier verval ik een uitleg die niet te vaak mag worden herhaald. De CIA heeft van het elementaire begrip van samenzwering (tenslotte wemelt de geschiedenis ervan) een wapen gemaakt. Een ijverige onderzoeker is nagegaan hoeveel keer de term “complottheorie” werd gebezigd op de bladzijden van de New York Times en de Washington Post. In de 10 jaren voor april 1967 was dat zo goed als nooit. In de jaren daarna honderden keren per maand. Dat kwam doordat de CIA op het tijdstip van die waterscheiding een opdracht (CIA document 1035-960) naar al zijn bureaus, samenwerkende redacties en regeringsinstellingen had gestuurd die inhield dat elke ondermijnende verwijzing naar het Warren Report – over de moordenaar van president Kennedy – als complottheorie moest worden gebrandmerkt – met de connotatie dat de complotdenker niet goed bij zijn hoofd zou zijn. Dat initiatief van de CIA mag beschouwd worden als de meest successvole ‘psyop’ van die in dit soort operaties uitblinkende organisatie. Na 30 jaar gebruik is het nog doeltreffender geworden dan toen het werd gelanceerd. Met dit wapen kunnen regeringen naar hartenlust liegen of onwaarheden spuien, omdat het etiket een verstandelijke afwijking aanduidt, waardoor onderzoek naar feitelijkheid per definitie overbodig is. Neem de lezing door vicepremier Kajsa Ollongren van 18 januari 2021 op een conferentie van de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen (het oudste genootschap van geleerdheid in ons land). Minister Ollongren noemde een aantal complottheorieën van de laatste jaren en van recente maanden, en sprak haar zorgen uit over de schade voor de maatschappij die deze veroorzaken. Zij denkt dat “mensen vaak op zoek gaan naar hun eigen waarheid”. In het geval van de pandemie kan dat resulteren in een “virale golf van desinformatie die over de wereld wordt uitgestort.” De WHO had daar met de term ‘infodemie’ ook al tegen gewaarschuwd. Intussen lopen wij gevaar af te stevenen op een ‘infocalyps’, dat is een samenleving waarin mensen door desinformatie uit elkaar worden gedreven. “Iemand die informatie zoekt over corona komt in twee klikken terecht bij een giftige complottheorie”, meldde Ollongren. Maar de redding staat klaar: “Dankzij een actieplan en een gedragscode zorgen de Europse lidstaten er de laatste jaren voor dat sociale mediabedrijven hun verantwoordelijkheid nemen. (…) In de nabije toekomst scherpt het European Democracy Action Plan deze regels aan, en legt de Digitale Dienstenwet de rechten en plichten van sociale mediabedrijven verder vast.” Minister Ollongren mag dan demissionair zijn, zij heeft het Nederlandse Ministerie van Waarheid al gestalte gegeven.

Nederlandse kranten voelen zich hierbij thuis.

 Wilt u meer lezen? Neem een abonnement op Gezond Verstand. Of koop een los exemplaar.
Website: https://gezondverstand.eu/

Wetenschap en bijgeloof

Karel van Wolferen

Er zijn verschillende zeer ernstige gevolgen van de kunstmatige crisis waarin we nu al sinds maart vorig jaar verkeren. Denk aan het verdwijnen van misschien de helft van het mkb en daarmee een nog niet te overziene afbraak van de middenklasse, een rots waarop democratie rust. Denk aan de kinderen die, thuiszittend, een slap aftreksel van onderwijs toegediend krijgen. Denk aan de psychische gevolgen voor diezelfde kinderen, en ook voor heel veel volwassenen, die nu krijgen ingeprent dat als ze geen 1,5 meter afstand van elkaar bewaren, ze bezig zijn het aantal besmettingen in de statistieken op te voeren. Twee dagen voor ik dit schreef zag ik een voorbeeld daarvan in een lift tussen winkelarcade en parkeergarage waarin ik stond en waar, op 2 meter afstand, de andere liftganger stond en waar, op 2 meter afstand, de andere liftganger de handen voor zijn gezicht sloeg en hysterisch reageerde toen ik mijn vinger uitstak om op het etageknopje te drukken. Had ik dan nooit van coronaziekte gehoord?! Denk aan het afschaffen van cultuuruitingen waarbij mensen in grote(re) aantallen bij elkaar plegen te komen. Denk aan het afschaffen van het sowieso bij elkaar komen, praten, de dingen van de dag bespreken in bredere maatschappelijk kring. Denk aan alles wat van onze beschaving, en onze vrijheid, geleidelijk aan kapot wordt gemaakt.

Nog iets anders moeten we ook niet over het hoofd zien, iets waarmee ik bijna dagelijks te maken krijg. Als ik de e-mails open die de redactie van dit blad ontvangt: een kloof in de wereld van artsen en andere beoefenaren van de medische wetenschap – een kloof die bezig is een ravijn te worden. Een ontwikkeling die een permanente gespletenheid in de wereld van verpleging en gezondheidszorg aankondigt, samen met het wegvallen van vertrouwen in de wereld van de ‘helende meesters’, onze vertrouwelingen die uit hoofde van hun beroep aan ons lichaam mogen komen, en daar iets mee mogen doen. Een groot aantal van de e-mailschrijvers uit die wereld vindt de situatie waarin ze verkeren verschrikkelijk. Maar ze staan onder druk van hun beroepsverenigingen en veelal ook vanuit de directe omgeving van hun collega’s, om zich koest te houden. Sommigen vertellen uitvoerig over herhaalde mislukte pogingen om via de media het publiek te informeren over hun bevindingen. Over lege IC-afdelingen, bijvoorbeeld. Of over mensen die binnenkomen met een ontsteking van een lichaamsdeel, maar die na een positief uitgevallen PCR-test als een COVID-patiënt worden behandeld, en bij eventueel overlijden ook als COVID-dode te boek worden gesteld. Mensen die mij deze zaken mailen mogen daar niet over praten, zo luiden instructies aan de verpleging. Hoger geplaatst medisch personeel dat behandeling combineert met onderzoek kwam vooral in de herfst aanzetten met bijzonderheden over wat er volslagen verkeerd was gegaan. En bij nader contact kon ik bij sommige een schuldgevoel bemerken, omdat ze in het begin onderdeel waren geweest van de campagne die de angst aanzwengelde. Of door sterfgevallen als gevolg van veelvoorkomende foute behandelingen, en het niet gebruiken van een bewezen doelmatig medicijn. Zij hadden de aannames afkomstig van de experts serieus genomen. Misschien konden ze niet beter weten, maar de ander kant misschien ook wel. Nogmaals, het terrein van medicijnen is een gespleten wereld geworden. Ik zag eergisteren ook een bordje bij een huisartsenpraktijk waarop patiënten werd gewezen op de verplichting om bij een bezoek een mondkapje te dragen. De arts, of artsen, aldaar, belazeren hun patiënten. Als ze dat niet beseffen dan zijn ze onvoldoende medisch geschoold.

Vanaf het begin van de bijzondere maatregelen, toen premier Rutte verkondigde dat we met vereende krachten een oorlog moesten gaan voeren tegen een gevaarlijk virus, ging het over de eerbied die we moesten hebben voor superieure kennis. Wetenschappers mochten zeggen wat er moest gebeuren. We konden het niet oneens zijn met de experts, want dat zou een soort verraad inhouden tegenover de meest kwetsbare landgenoten die het hoogste risico liepen om door het kwaadaardige nieuwe virus te worden getroffen. Wie mochten de boventoon voeren met hun adviezen aan de overheid, raadgeving die werd omgezet in vrijheidsbeperkende maatregelen? Het waren epidemiologen die met computerprogramma’s de toekomst voorspelde, en het waren microbiologen van wie sommigen alleen iets met bacteriën te maken had gehad, en anderen die kennis hadden van virussen. Voor het publiek zou het etiket ‘viroloog’ automatisch de expertise inhouden die eerbied verdiende. In een vroeg stadium van de discussie over de maatregelen, toen die discussie nog niet werd bemoeilijkt door censuur op de sociale media, kon met vaak horen: “ik ben geen viroloog, maar…”. Er zij twee opvallende kenmerken aan degene die zichzelf viroloog noemen. Ze zijn veelal veearts, en hebben blijkbaar een obsessie voor de noodzaak van vaccinaties. Dit houdt waarschijnlijk verband met elkaar. Tenslotte willen de artsen die kippen of koeien als patiënten krijgen toegewezen, er zeker van zijn dat deze dieren lang genoeg blijven leven zodat het agrarische bedrijf dat ze bezit, kan floreren. En mocht er iets misgaan met de vaccinatie, dan gaat er alleen een kip dood, of had het dier sowieso niet een levensverwachting van een duur waarbij een vaccinatie op veiligheid had kunnen worden ingeschat. Wat weten we over virologie als wetenschap? Het hoort niet bij wat we de exacte vakken noemen, zoals fysica en scheikunde. Die bieden meer vastigheid, ontstaan door empirisch onderzoek volgens daarvoor geschikt geachte, en vaak herhaalde, methodes. Een duik in de literatuur over virussen maakt al gauw duidelijk dat conclusies van de beoefenaren van virologie heel sterk uiteen kunnen lopen. Virologie komt dus niet in de buurt van het type hardere wetenschap. Bij de exacte vakken vergeleken is wat de virologen beweren een wirwar van onbewezen hypothesen. Ik ben geneigd te concluderen dat dit in belangrijke mate het gevolg is van het feit dat die beoefenaren ook vast zitten aan een verdienmodel, een verstrengeling met de belangen van farmaceuten die eveneens gek zijn op vaccinaties. Water momenteel gebeurt lijkt een ideale omstandigheid te bieden om de van elkaar afwijkende aannames tegen licht te houden met voor empirisch onderzoek geschikte methodes. Het kan zijn dat zoiets ergens wel gebeurt, maar dat is niet in onze publiek ruimte te zien. In plaats daarvan worden wetenschappers die een heel of half leven hebben gewijd aan zulk empirisch onderzoek, weggeconcurreerd van  hun LinkedIn-postings, van Facebook of YouTube-video’s. Die censuur zou als overweldigend bewijs moeten worden gezien van het feit dat er ander dan geneeskundige machten in het spel zijn.

Ons blad heeft zich tot nu toe vrij intensief beziggehouden met de waarneembare realiteit van die andere machten, en met de vraag waar het onder hun invloed naar toegaat. In dit nummer willen wij een nadere blik werpen op hoofdrolspelers in het fabriceren van de nep-pandemie. En vooral kijken of ze het etiket van ‘wetenschaper’ verdienen, of moeten worden gerangschikt in de categorie van kwakzalvers. Wat mij betreft vallen ze allemaal door de mand.
Wilt u meer lezen? Neem een abonnement op Gezond Verstand. Of koop een los exemplaar.
Website: https://gezondverstand.eu/

Rekenschap afleggen en weten waar je mee bezig bent 

Karel van Wolferen

U heeft waarschijnlijk wel gehoord dat de producenten van de covid-19 vaccins de verzekering hebben gekregen dat ze niet aansprakelijk worden gesteld voor welke schadelijke uitwerking van hun vaccins dan ook. Als ze wel aansprakelijk zouden zijn, dan zou hen dat, wegens letsel of verlies van leven, hoogstwaarschijnlijk tientallen miljarden aan schadevergoedingen kunnen gaan kosten, afgedwongen via rechtszaken. Producenten van vaccins hebben daar ervaring mee. Hier ziet u, in een notendop, de bredere politiekmaatschappelijke situatie waarin we in de afgelopen decennia zijn terecht gekomen. We kunnen hen die verantwoordelijk zijn voor jammerlijk bestuur van onze overheid niet langer met de neus op de feiten van de gevolgen van hun projecten drukken. ‘Toerekenbaarheid’, ‘aansprakelijkheid’, ‘rekenschap afleggen’. De termen verwijzen naar een uiteraard nooit volledig nagekomen afspraak binnen democratieën in de landen van het Atlantische bekken. Maar die afspraak wordt nu met de voeten getreden, dat ik de Engelse begrippen ‘accountable’ en ‘accountability’ te hulp moet roepen om daarover overzichtelijker te kunnen praten. Genoemde Nederlandse termen zijn minder ‘to the point’ of meer omslachtig, en worden in de gedachten van de meeste lezers al gauw verward met de notie van ‘verantwoordelijkheid’.

Er is een groot verschil. Een kardinaal verschil, vooral wanneer we spreken over het Nederland van na maart 2020. ‘Verantwoordelijkheid’ heeft te maken met het plichtsbesef van een individueel persoon. ‘Accountability’ daarentegen betreft een gesteldheid van het politieke domein die er voor zorgt dat verkeerde acties, perverse ideeën,  en nalatigheid, tegen het licht kunnen worden gehouden zodat de verantwoordelijke neuzen in de teweeggebrachte rotzooi kunnen worden gewreven. Een ambtenaar die naar eer en geweten opdrachten van de boven hem geplaatste minister uitvoert, mag vinden dat hij zich hoogste verantwoordelijk gedraagt. Maar dat zou hem niet mogen vrijwaren van een moreel oordeel over de schade die hij in dienst van zijn regering kan hebben aangericht. Een minister, zoals Hugo de Jonge, mag zichzelf heel verantwoordelijk vinden wanneer hij zich houdt aan de instructies via een verdrag met de Wereldgezondheidsorganisatie over internationale gezondheidsregels, een verdrag dat Nederland in 2005 argeloos heeft ondertekend, net als 196 andere landen. En hij kan zich wat ‘verantwoordelijkheid’ betreft ook nog beroepen op het ingewonnen formele advies van de Gezondheidsraad. De leden daarvan laten zich weer op een ‘verantwoordelijke’ wijze leiden door rechtsgeleerden, die zich op verzoek uitspreken over de vraag in hoeverre de Nederlandse regering gerechtigd is om directe of indirecte dwang toe te passen bij het injecteren van Nederlanders met iets waarvan de effecten grotendeels onbekend zijn. Aan demonstratieve uitingen van ‘verantwoord gedrag’ geen gebrek. Wat echter niet is gebeurt, en wat in een goed functionerend stelsel van ‘accountability’ als criminele nalatigheid zou worden aangemerkt, is het plegen van eigen onderzoek naar de motivering en oprechtheid van de andere partij, de medeondertekenaar van het internationale gezondheidsverdrag. Evenmin liet de Nederlandse beroepsgroep die de instructies van de andere partij juist kan inschatten, luid en duidelijk horen dat het coronavirus, wat het verder ook moge zijn, niet in de klasse-A-categorie valt, zoals de builenpest of cholera. Het cornavirus is geen ziekteverwekker die een echte pandemie kan veroorzaken. Wat eveneens niet plaatsvond was een gedegen onderzoek naar de maatregelen, die de maatschappij en de toekomstige generatie kolossale schade bezorgen, in relatie tot verregaande belangenverstrengeling bij de zogenaamde deskundigen en regeringsfunctionarissen.

Het luid en duidelijk van zich laten horen in de publieke ruimte, bedoeld als richtsnoer voor de bevolking en ter versteviging van een natuurlijk gevoel voor proportie, placht te gebeuren via kranten en soms via tv-programma’s. Dat gebeurt niet meer sinds deze kanalen in handen zijn gekomen van andere eigenaren en managers. Een goed functionerende wetenschapsredactie had bijvoorbeeld kunnen gaan werken met de uitgebreide bewijslast dat de PCR-test onmogelijk een besmetting kan constateren.

Meer lezen? Neem een abonnement op gezond verstand. https://gezondverstand.eu/        Nieuws zonder censuur* 

*Censuur is het gebruiken van de macht van de staat, een andere controlerende macht, een bepaalde groepering, of van bepaalde individuen, om informatie achter te houden of de expressie aan banden te leggen. De verwante term persbreidel geeft de maatregelen aan om de persvrijheid te beperken.

Het officiële afscheid van democratie

Karel van Wolferen

U zal het misschien herinneren van zo’n half jaar of iets langer geleden: het ene na het andere Europese regerings hoofd dat op TV nadrukkelijk verklaarde dat zonder het vaccin geen terugkeer naar normaal mogelijk zou zijn.
Het vaccin. Het vaccin. Het vaccin!
Ze gebruikten identieke bewoordingen en het kwam tot ons in dezelfde toonsoort. Alsof apparaatjes in hun monden identieke kopieën afdraaien van wat ze moesten zeggen.
Het leek er even op dat de transhumane, gedigitaliseerde, mens alreeds was opgestaan binnen de lichamen van
deze regeringsleiders. Een meer robot-achtig optreden was niet denkbaar.
We hadden toen al moeten beseffen dat dit uitsluitend het gevolg kon zijn van hersenspoeling.
En het had toen al in brede kring duidelijk moeten zijn geweest dat de gehersenspoelde regeringshoofden niet op adequate manier bevolkingen kunnen vertegenwoordigen en verantwoorde beslissingen kunnen nemen over wat hen in bijzondere situaties te doen staat.

Tekening: Vick Debergh

Behalve Peter Borgers, die een paar pagina’s verderop u hierover vertelt, hebben honderden, nee duizenden, nee tienduizenden specialisten met training in aanverwante zaken ons op het hart gedrukt dat – ook als het niet zou gaan om een experimentele, geheel nieuwe benadering waarbij mogelijk ons DNA genetisch wordt gemanipuleerd – er zo’n 5 tot 10 jaar nodig zou zijn om ons ervan te vergewissen dat een vaccin, behoudens enkele neurologisch schadelijk effecten, als relatief veilig mag worden beschouwd.
Weer afgezien daarvan herhalen genoemde specialisten ook nog de waarschijnlijkheid dat wat nu wordt aangeboden voor helemaal geen immuniteit tegen een coronavirus zal kunnen zorgen.
Heel erg veel van wat we zouden moeten weten, wordt met afgedwongen zelfcensuur en nu ook door officiële instanties verzorgde regeringscensuur, weggehouden van uw aandacht.
Over de hierboven genoemde Peter Borger schreven wij in ons voorgaande nummer als de geleerde die, samen met 21 topwetenschappers op relevant gebied, de fraude van het zogenaamde Drosten protocol aantoonde.
Dat betrof de overal gehanteerde PCR-test die Covid-19 besmettingen zou kunnen constateren , maar in werkelijkheid daar niet toe in staat is.
Zijn corrigerende studie slaat de gehele basis weg vanonder de dagelijks statistieken, met onzinnige getallen van toenemende “besmettingen”, waarmee de dictatoriale maatregelen van de Europese regeringen worden gerechtvaardigd.
Dus is er geen enkele reden van volksgezondheid voor de bijna totale lockdown tot 19 januari die ik premier Rutte, even voorafgaand aan dit schrijven, hoorde afkondigen.
De grootste vrijheidsbeperking sinds de Nazi bezetting. Uitsluitend vanwege een verzonnen pandemie die, anders dan Rutte net beweerde, geen enkel extra sterfgeval heeft opgeleverd, en alleen maar bestaat om de vaccine makers met honderdenmiljarden te verrijken, zowel als nog wat doelstellingen waarover u opnieuw meer kan lezen in dit nummer.  (Gezond Verstand Nr. 6) 

De medeplichtige media – met een Volkskrant hoofdredacteur die zegt dat gezien er anders onrust kan ontstaan hij alleen maar in zijn krant zet wat de overheid hem er in laat zetten, en dat eigen onderzoek niet nodig is – hebben ervoor gezorgd dat het feit van de echte wetenschap die de frauduleuze “wetenschap” van Christian Drosten heeft ontmaskerd niet doordringt tot landgenoten die met de wegen voor eigen betrouwbaar onderzoek niet zijn vertrouwd.
Daardoor komen de meeste landgenoten een heleboel niet meer te weten.
Zoals het feit dat in Duitsland  deze Drosten in opspraak is geraakt vanwege het Borger rapport, zowel als nog andere ontdekkingen van frauduleus handelen, gedaan door nog meer echte wetenschappers.
Dit is een probleem voor Angela Merkel die met Drosten onder 1 hoedje heeft gespeeld.
Samen vervulden ze een rol die het de Wereldgezondheidsorganisatie makkelijker maakte om een relatief onschuldig pathogeen te verheffen tot een voorgewende mondiale ramp.
Merkel is een doorgewinterde ontwijker van wat haar kan schaden, maar vond het daarnaast blijkbaar nodig om ook een harde nieuw Duitse lockdown een paar stappen groter afstand van het broeiende schandaal te bewerkstelligen.
Is Mark Rutte, die gewoon is om ten Merkel aan te leunen, haar met een forse Nederlandse vrijheidsbeperking ter wille geweest? Meer lezen? Abonneer op Gezond Verstand > https://gezondverstand.eu 

De Duurzame Dictatuur

Karel van Wolferen

Er is in de afgelopen zeven maanden een dictatuur over ons uitgerold die door het merendeel van onze landgenoten weliswaar is aangevoeld, maar niet als zodanig is begrepen.
Ook veel van hen die zijn opgestaan om het huidige Nederlandse en Europese gezag te bekritiseren over onredelijke en onzinnig beleid, lijken niet te beseffen dat het niet de bedoeling is, dat waar we nu inzitten tijdelijk zal zijn. We zitten er aan vast. Dat komt omdat het merendeel van onze landgenoten blijft gehoorzamen aan maatregelen die uitsluitend bedoeld zijn om gehoorzaamheid aan de dictatuur af te dwingen. Gehoorzaamheid garandeert de duurzaamheid hiervan. Het is van het grootste belang dat we allemaal voor eens en voor altijd gaan beseffen dat dit alles niets te maken heeft met volksgezondheid. Hoe kan ik daar zo zeker over zijn? Omdat de bewijzen voor het oprapen liggen en ons in het gezicht staren.
En de bewijzen staren u ook in het gezicht.

Er bestaat geen noodsituatie die een noodtoestand voor ons land voor andere op dezelfde manier getroffen landen rechtvaardigt. Er bestaat een crisisgevoel en er bestaan nu veel aspecten van de samenleving die wij wel als crisis moeten bestempelen.  
Maar die zijn het gevolg van de maatregelen die over ons zijn uitgerold. Ook dat staart ons in het gezicht.
De volksgezondheid is wel ernstig geschaad door de maatregelen, dus deze kunnen niet voor de volksgezondheid zijn bedoeld. Statistieken rijken ons overduidelijke bewijzen aan. Er gaan niet meer mensen dood dan het gemiddelde in voorgaande jaren. Er zijn niet meer mensen ziek.
Verplegers in ziekenhuizen schrijven ons dat de IC-afdelingen nagenoeg leeg zijn, dus daar hoeft de noodtoestand niet voor te worden verlengd. Maar er zijn straks wel meer mensen die eerder zullen sterven omdat door de maatregelen slepende aandoeningen niet op tijd zijn ontdekt of niet zijn behandeld.
Meer lezen? Abonneer op Gezond Verstand. 

Wat de gevestigde media doen blokkeert gezond verstand en berooft je van kennis. Over de noodzaak van aandacht voor datgene dat veelal verborgen blijft.

Meer lezen? Https://gezondverstand.eu