De sigaar en in nevelen gehuld
Bron: LinkedIN
Wat vind je van dit artikel?
GoFundMe
Leonieke van Lindert
IN NEVELEN GEHULD?
Geachte heer Rutte,
Onlangs heb ik in twee afzonderlijke brieven, zowel aan de heer De Jonge als ook aan de heer Kuipers, mijn zorgen geuit en daarnaast ook vragen gesteld. Helaas heb ik geen antwoord mogen ontvangen en daarom richt ik me nu tot u als voorzitter van dit kabinet.
Laat ik beginnen om ook jegens u mijn dankbaarheid uit te spreken.
Naast het feit dat u premier van ons land bent, heeft u ook lange tijd Maatschappijleer gegeven-wellicht doet u dat wel nog- aan een Haagse school. Ik vind het heel bijzonder dat u tijd vrijmaakt(e) in uw ongetwijfeld altijd overlopende agenda. Een prachtig vak ook, Maatschappijleer. Een samenleving moet worden beoordeeld naar de behandeling van haar minderheden (Gandhi). Heeft u deze wijsheid ook in uw lesstof meegenomen? Lange tijd geleden studeerde u Geschiedenis. Ziet u dan niet de overeenkomsten met zeer zwarte periodes in de geschiedenis, of wenst u daar misschien geen conclusies aan te verbinden?
Kunt u mij uitleggen waarom wij niet zouden mogen refereren aan het verleden nu er groepen binnen onze samenleving worden buitengesloten en onder druk worden gezet, een samenleving waarin de censuur dramatische vormen lijkt aan te nemen en waarin de bescherming van keuzevrijheid en integriteit van ons lichaam nog weinig bijval krijgt van (medisch-)ethici? Geschiedenis wordt toch mede onderwezen om niet dezelfde fouten die in het verleden zijn gemaakt te begaan?
Spreekt u tijdens uw lessen ook over de verschillende godsdiensten, bijvoorbeeld over het katholicisme? Nou ja, bijvoorbeeld de Paus is, denk ik, het ultieme voorbeeld momenteel van hoe het niet moet. Heeft u al gehoord dat hij zijn personeel heeft gedwongen tot vaccinatie? Dat is een misdaad tegen de menselijkheid, namelijk tegen de Neurenbergcode. Hoe ziet u dat als geschiedkundige? Deze Paus koos in maart 2013 de naam “Franciscus” als eerbetoon aan Franciscus van Assisi. Een belangrijke regel van Franciscus van Assisi in de omgang met andersdenkenden en andersgelovigen was onder andere de afwijzing van woordenstrijd. Wat denkt u, zou de heilige Franciscus van Assisi een daad van (naasten-)liefde niet heel anders uitgelegd hebben? De wijze woorden van Franciscus van Assisi lijken nu meer van toepassing te zijn dan ooit: alle duisternis in de wereld kan het licht van één enkele kaars niet doven.
Corona riep bij mij jarenlang, naast de Latijnse betekenis van lichtkrans, vooral de associatie met een sigaar op. U kent ze vast wel, die grote sigaren die oude wijze mannen met status en macht vaak met elkaar roken? Inmiddels weet ik beter, we zijn de sigaar. Het lijkt wel of diezelfde sigaar, de Corona Superior, in rook is opgegaan en we inmiddels een sigaar uit eigen doos gepresenteerd krijgen. Ik maak me zorgen meneer Rutte, grote zorgen. Zorgen om ons land en met name over onze kinderen. De druk op hen blijft onverminderd groot.
Op een reclameposter van de GGD in Amsterdam staat te lezen: “samen met mijn vrienden de wereld zien, daarom neem ik een boosterprik” met verwijzing naar plan-je-booster en planjeprik.nl. Vraagt u zich ook af welke wereld deze jongeren dan zullen gaan zien of waar ze nog terecht kunnen?
Naar Australië? Dat lijkt me geen optie, dat land kom je immers niet meer binnen wanneer je staat voor je eigen gezondheid en integriteit van je lichaam. U bent in 2019 door de Australische premier gelauwerd vanwege uw voortreffelijk leiderschap na het neerhalen van MH17. Zou ik mogen vragen datzelfde leiderschap nu te tonen, nu in rap tempo al onze grondrechten met voeten worden getreden? Ja, ik gooi maar even een balletje op, nu Djokovic dat niet meer kan doen.
Of wordt het brandjes blussen zoals in Canada, waar straks niemand meer over is om het nog te kunnen doen? U heef toch ook wel gehoord dat de heer Trudeau, premier van één van de grootse democratieën op aarde, as we speak, mensen werkzaam in kritische beroepen op non-actief zet zonder doorbetaling van loon omdat zij niet gevaccineerd zijn? Artsen, verpleegkundigen en brandweermannen zitten noodgedwongen thuis. Wie gaat de kinderen beschermen als zij en hun families straks bedreigd worden door extreme bosbranden? Wie behandelt en verpleegt deze kinderen als zij ziek worden en wie stimuleert hen nog zich zelfstandig te ontwikkelen en na te denken? Wie, wie, wie, zijn er straks nog over om kinderen te beschermen tegen de huidige ontwikkelingen die hun bestaan ECHT en NU bedreigen?
Heeft u gehoord over die vader in Canada die zijn twaalfjarige kind niet meer mag zien, omdat de moeder van het kind de rechter heeft verzocht in te grijpen nu haar ex-man niet gevaccineerd bleek te zijn? Of die ouders die hun kind dat vecht tegen Leukemie in het Ronald McDonald House niet mogen bezoeken omdat zij zich niet willen laten vaccineren? Wist u trouwens dat datzelfde huis mede gefinancierd wordt door het bedrijf dat het vaccin heeft ontwikkeld dat nu aan onze jongste kinderen zal worden aangeboden, hoewel zij dat door een uitstekend werkend immuunsysteem helemaal niet nodig hebben? Dit bedrijf gedraagt zich zoals ouders en overheid behoren te doen: beschermen van de kinderen. Gaat ook u deze ‘dubbele bescherming’ door dat bedrijf, dat heel graag helpt, niet wat ver?
Ik weet, Australië, Canada het klinkt allemaal ver weg, dus laten we de situatie dichter bij huis bekijken die me evenveel zorgen baart. Wat te denken van België waar duizenden zorgmedewerkers hun baan dreigen te verliezen? Of de situatie in Oostenrijk. Gaan ze daar vrijuit skiën op een glijdende schaal, het hellende vlak waar het land zich nu op begeeft? Frankrijk misschien, is daar al sprake van een fait accompli? Italië tot slot, biedt nog mogelijkheden zo lang je nog geen 50 bent én/of niet werkzaam in zorg of onderwijs. Er leiden meer wegen naar Rome, maar ook dit lijkt een doodlopende weg te worden.
Ik noemde al de kinderen in Canada, maar wie beschermt de kinderen in Nederland? Neem als voorbeeld een willekeurig Gymnasium in uw eigen stad, een school die vandaag in een oudernieuwsbrief te kennen geeft dat de Romereis alleen toegankelijk zal zijn voor kinderen die voldoen aan het 2G-vereiste. Spreken we hier niet gewoon concreet over uitsluiting en discriminatie? Toen in de jaren ‘80 mijn zus op Romereis zou gaan, zo’n beetje het hoogtepunt van iedere gymnasiast, besloot de schoolleiding vanwege de te forse kosten, een bestemming dicht bij huis te kiezen. Er waren teveel kinderen namelijk waarvan de ouders die reis niet konden betalen. Toen handelde men nog uit solidariteit. Nu spreekt men uit den treure over inclusiviteit om vervolgens alle (gezondheids-)belangen van een hele generatie jonge mensen te negeren en zelfs schade toe brengen, door toe te staan dat zij worden buitengesloten, als zij niet toegeven aan de peer pressure. Heeft deze school dan geen geschiedenisleraren en zou u misschien daar les willen gaan geven met uw achtergrond?
Voor elk probleem is een oplossing, zo houd ik mijn kinderen meestal voor. Wist u dat er nu al op grote schaal hele gezinnen elkaars met virusdeeltjes doordrenkte kauwgummetjes hoopvol herkauwen en er gretig aan positieve teststaafjes, als ware het lolly’s, wordt gesabbeld om op die manier toch ook maar een geldige QR te bemachtigen? Of dit nou een aan te moedigen oplossing is, weet ik niet, een beetje vies ook, vind ik persoonlijk. Dit kan toch niet de bedoeling zijn? Het uitsluiten van mensen en met name van kinderen die geen volwaardige keuze hebben is gewoon niet okay, nee het is gewoon verwerpelijk.
Nu, naar uw zeggen, de vergelijking met een zeer zwarte periode in de wereldgeschiedenis niet gemaakt mag worden, wil ik graag teruggrijpen op mijn eigen, een wat recenter, verleden. Het is een jaar of 40 geleden dat ik zelf gepest werd, buitengesloten zelfs. Net met mijn ouders verhuisd naar een piepklein dorpje, werd ik door een stel zichzelf beter voelende angsthazen op mijn nieuwe school onder andere geprikt met mijn eigen passer. Ik moest ‘geïnjecteerd worden met antistoffen’ voor een virus wat ik zou veroorzaken. Hoe ironisch dat nu mijn eigen kinderen worden buitengesloten nu van hen gezegd wordt dat zij -als ongevaccineerden- een virus verspreiden. Mag ik nu dan wel zeggen dat de geschiedenis zich herhaalt? Inmiddels lach ik om de situatie waar ik destijds in verkeerde. Of mijn kinderen over een paar jaar ook zullen lachen over de huidige situatie is nog maar de vraag, al hoop ik natuurlijk van wel. Nu is het heel verdrietig en frustrerend en voor een ouder nauwelijks te verdragen dat kinderen dit wordt aangedaan.
Hoe lang gaan we hier mee door meneer Rutte? Werken we alle oudhollandse spelletjes af? Blijven we ons voortbewegen op het stokpaardje van het OMT en kabinet? Spelen we vier op een rij om een stempel-vaccinatie-kaart vol te krijgen? Of gaan we touwtrekken om te zien wie er aan het kortste eind zal trekken? Hoe lang houden we de stoelendans van verantwoordelijken in deze crisis in stand? Levend ganzenbord, met een weg vol hindernissen waarbij de afloop bepaald wordt door het lot van een enkele worp?
Zou u verder misschien de Kinderombudsman willen vragen haar rol als beschermer van kinderrechten op te pakken, net zoals zij doet nu die vreselijke sluiting van kinderhartcentra dreigt? Mijn zus heeft namelijk bij herhaling al gevraagd hoe het kan dat de Kinderombudsman een standpunt heeft ingenomen over kindervaccinatie op basis van een advies van de Gezondheidsraad dat nog niet was uitgebracht, en dat heeft tot wat verwarring geleid. Normaliter zou zij het echt geen probleem gevonden hebben dat niet duidelijk wordt wanneer een antwoord kan worden gegeven. Nu echter flink vaart wordt gezet in de kindervaccinatiecampagne, wordt een snelle reactie bijzonder op prijs gesteld. Immers de prik die erin zit kan er niet meer uit.
Bezorgd, tot slot, zijn mijn zus en ik over de censuur. Onze bijdragen op dit forum worden structureel verwijderd en/of op stil gezet. Wij begrijpen dat niet, we uiten onze zorg als jurist over de positie van kinderen vanuit zeer relevante vakgebieden en daarnaast als bezorgde burger van dit land. Zou u hier wellicht wat voor ons kunnen betekenen? De laatste tijd vragen wij ons ook af wat onze bul, wij zijn namelijk beiden afgestudeerd in de rechtsgeleerdheid, nog voor een betekenis heeft. Hebben wij wel dezelfde wetboeken tot onze beschikking gehad als veel van onze tienduizenden mede-juristen die nu weinig tot niets van zich laten horen? Moeten wij wellicht ook, in navolging van vele, in Delft afgestudeerde, ingenieurs die hun bul doorscheuren omdat heer Timmermans naar alle waarschijnlijkheid een eredoctoraat zal krijgen, hiertoe overgaan? Graag herhaal ik de woorden van Gandhi: er is een groter gerechtshof dan alle bestaande rechtbanken en dat is het gerechtshof van het geweten. ■
Dankend voor uw tijd en met een nog steeds groter groeiende bezorgde groet,
Leonieke van Lindert
PS: Ik zit nog met een vraag die ik de heer De Jonge vergat te stellen en waar ik de heer Kuipers niet mee wilde belasten net nu hij aan de slag is gegaan in zijn nieuwe functie. U bent ook docent, dus misschien heeft u een antwoord. Mijn vraag ging over voorzetsels en wanneer welk voorzetsel het meest passend zou zijn. Ik wilde zo graag nog weten of mijn moeder nou na, met of door haar vaccinatie is overleden. Zou u deze vraag, als u taalkundig niet bekwaam bent op het gebied van voorzetsels, willen doorspelen aan uw collega De Jonge?
Hopelijk bent u bereid af en toe wat geld te doneren, zodat wij onze activiteiten kunnen continueren