Veel van de vermoedens over de ‘pandemie’ die ook in de afgelopen 31 nummers van Gezond Verstand werden geuit, worden door deze documentatie
bevestigd, en het voegt daar stukjes van de legpuzzel aan toe over de aanstichters van de mondiale machtsgreep die we momenteel meemaken.

Het belangrijkste van deze details is het verbond dat Bill Gates in 2000 met Anthony Fauci sloot om samen te gaan werken om de gehele wereldbevolking te kunnen gaan vaccineren met een arsenaal aan nieuwe injecties.

Tijdens een samenkomst van mondiale gezondheids-toplieden in het Seattle paleis van de Microsoft miljardair, nam Gates de topambtenaar mee voor een privégesprek in zijn bibliotheek, met de woorden: “Tony, jij bent de baas van het grootste instituut voor infectieziekten in de wereld, en ik wil zeker weten dat het geld dat ik wil investeren goed besteed gaat worden.

Waarom gaan we elkaar niet wat beter leren kennen, en waarom worden we geen partners?”

In Kennedy’s boek vindt deze ontmoeting pas in hoofdstuk negen plaats.
In de hoofdstukken daarvoor biedt het boek een grandioze studie van een algehele corrumpering van wetenschappelijk onderzoek.

Het laat zien hoe Fauci met de $ 7,7 miljard die hij jaarlijks van de overheid ontvangt een leger van getrouwen kon vormen.
Dat waren vooral microbiologiespecialisten, die met het onderzoeksgeld dat hij kanaliseerde carrière konden maken – zolang zij de door Fauci voorgeschreven conclusies handhaafden.

Daarnaast beschikte hij over een groot aantal zogeheten ‘Principal Investigators’ (PI’s) die loyale brugfuncties bekleedden tussen hemzelf, diverse instituties en de farmaceutische industrie.
Hij veranderde de National Institutes of Health (NIH), waar hij de scepter zwaaide, in een kweekkamer en groothandelaar voor farmaceutische producten.
Fauci tegenspreken werd beschouwd als een zonde, want hij ging door voor de menselijke belichaming van ‘wetenschap’.
Wetenschappers die met conclusies kwamen die Fauci’s verstrengelde belangen ondermijnden, of die slechts de noodzaak van dieper onderzoek adviseerden, zagen daarmee hun carrière in rook opgaan.
Op dwarsliggende gerenommeerde onderzoekers, inclusief Nobelprijswinnaars, kon karaktermoord worden gepleegd met behulp van de slaafse en betaalde media.

Ongeveer 200 pagina’s van het boek gaan over weinig bekende details van de rampzalige rol die Fauci speelde (en blijft spelen) in het denken
over en de behandeling van AIDS – met name in verband met de controverse of het HIV virus als het pathogeen kon worden beschouwd van een verzameling van meer dan twintig verschillende aandoeningen, die samen als AIDS werden aangemerkt.

Fauci draagt de verantwoordelijkheid voor naar schatting minstens 330.000 AIDS -doden, als gevolg van zijn voorschriften om HIV positief geteste mensen met het levensgevaarlijke en peperdure middel AZT te behandelen.

Eenmaal gearriveerd op het punt van de ontmoeting met Gates, en hun overeenkomst om samen te gaan werken, wordt het boek een verslag van een bondgenootschap tussen twee misdadigers die kans hebben gezien
een groot deel van de mensheid te onderwerpen aan een injectieregime dat niet beschermt tegen ziekte en zelfs dodelijk kan zijn.

Gates had na zijn vertrek uit het bestuur van Microsoft een middel tot machtsvergroting ontdekt – via een aanpak dat in het oog van
de wereld leek op medische filantropie.

Hij experimenteerde met vaccins die werden uitgeprobeerd op argeloze proefpersonen in de armste regio’s van Afrika, India en de Filippijnen.
Vooral zijn proefnemingen om via injecties de vruchtbaarheid van meisjes te beperken, zijn in opspraak geraakt.

Daarnaast heeft hij veel dood-door-schuld sterfgevallen op zijn geweten, waar vooral Indiase specialisten fel op hebben gereageerd.
Hij kan rekenen op het zwijgen hierover door de gerenommeerde gevestigde media, die hij met gulle miljoenen subsidieert.

Fauci en Gates zijn beiden veroveraars en pathologische leugenaars.
Hun associatie produceerde gigantische farmaceutische bedrijvigheid, militaire plannen en plannen van de spionagediensten,
nepvaccins, en een nieuwe manier van samenwerken tussen bedrijven en overheden voor het voorgewende doel van ‘bioveiligheid’.

Beide partners konden hiermee hun persoonlijke rijkdom en macht met kolossale sprongen vergroten.

De fantasie die na 9/11 velen in zijn greep kreeg, van een noodzakelijke oorlog tegen terrorisme, blijkt een inspiratie te zijn geweest voor de notie van de dringende noodzaak van ‘bioveiligheid’.
Als men hele menigten bang kan maken voor niet bestaande terroristen, dan kan men hetzelfde doen met niet bestaande killervirussen.
In 2009 werd de overeenkomst tussen Gates en Fauci omgedoopt tot “Het Decennium van Vaccins”, met als doel verplichte vaccinaties voor elke volwassene en elk kind op de planeet rond 2020.

Gates had inmiddels kolossale vorderingen gemaakt met het versterken van zijn greep op de Wereldgezondheidsorganisatie.
Hij richtte verscheidene stichtingen en publiek-private samenwerkingsverbanden op, allemaal met het oog op vaccinaties tegen toekomstige besmettelijke ziektes die zich over de hele wereld zouden kunnen gaan verspreiden.
Ondanks zijn gebrek aan kennis van welke medische discipline dan ook, bleef hij jarenlang de wereld waarschuwen tegen dit veronderstelde gevaar.

Zoals bekend zijn de onderzoeks- en behandelingsinstellingen voor infectieziekten, vooral in het westen, in doorslaggevende mate afhankelijk gemaakt van de vele miljoenen die door de Bill en Melinda Gates Foundation worden uitgedeeld.
Beide ontwikkelingen stelden Fauci in staat zijn multimiljarden-ambtenarij uit te breiden, en zijn pseudo wetenschappelijk terreurregime wereldomvattend te maken.

Er bestonden leerzame precedenten.
In 1976 zat Fauci op de eerste rij bij de ontwikkeling van de zogenaamde varkensgriep.

De vergelijking werd gemaakt met de beruchte Spaanse griep-pandemie van 1918, toen ongeveer 50 miljoen mensen het leven lieten.
Het bleef in 1976 bij slechts één enkel dodelijk slachtoffer, en de betrokken instanties stopten met de injecties nadat deze duizenden aandoeningen en 32 doden hadden veroorzaakt.

In 2005 was er de ‘vogelgriep’, waarvan werd voorspeld dat die 150 miljoen slachtoffers zou gaan eisen (door dezelfde Neil Ferguson die met zijn computermodellen
in maart 2020 onze pandemie lockdowns inluidde) – het werden er wereldwijd in zes jaar tijd uiteindelijk 282.